EFENDİLER

Efendiler efendiler
Artýk insanlar tükendiler
Nereye baksak Ülkeyi sömürdüler
Kaz yolmanýn yok mudur baþka yolu
Bu iþ böyle gitmez efendiler...

Sen git bizim eve bak
Ocakta yakacak odun yok
Kuru fasulye nin karný tok
Plava desen bakan yok
Ete hasret kaldýk efendiler...

Söz de herkesin iþi týkýrýnda
Bir söz verseniz onlara
Sanki görünmeyen
Kýyamet kopacak az sonra
Ýnsanlýk periþan efendiler...

Kalmadý yürekler de vicdan
Ýnsan oldu þeytana tapan
Malýyla mülküyle kafayý bozan
Ýnsanlýðýný üç kuruþa satan
Piyasada insan kalmadý efendiler...

Kime baksak burunlarý
Bir karýþ havada
Selam vermeye kalksak
Menfaatler sanki tavada
Helal lokmaya hasret kaldýk efendiler...

Her yerde haksýzlýk diz boyu
Karanlýk karanlýktan bile koyu
Ýnsanlýk insanlýðýn toyu
Kötülük yapanlarýn yok artýk sonu
Ýyileri kötülere kurban ettiniz efendiler...

Kýravat takmakla insan olunmuyor
Okuyarak adam olunmuyor
Makam koltuðunda oturmakla
Dertler çözülmüyor
Hele bakýn insanlýk nerede efendiler...

Ufuk Güney
Sosyal Medyada Paylaşın: