Bir Ben Ki Benden Değil
Bilmezdim; akla hayale gelmez sandým
Geçmiþimle geleceðimi bir saydým
Acýnýn, sýzýnýn ve dahi býçaðýn kemiðe dayandýðý anýn, bilahare farkýndaydým
Yaþamak mý? Ölmek mi? Vuslata ermeden, visale dönmek mi?
Bilmiyordum, ah ki ne ahh bilemiyordum!
Yerli yersiz, sebepli sebepsiz düþüncelerimi mi;
Sonu gelmez, ardý arkasý kesilmez düþlerimi mi, benden saysaydým?
Ne zamana, ne mekana, bir ben ki benden deðil; sýðmýyor hiçbir a’na, þaþtým kalakaldým..
Soyundum yalnýzlýðýmý, silkinerek kendimdem
Adým gibi biliyordum oysa; ne bu candan, ne bu gamdan geçemezdim Sensizken
Viran olmuþ Ruhum, yok olmaya yüz tutmuþ umudum; Silbaþtan Sen olmak ve Menzile varmaktý maksudum
Suçluydum ve Sana Mahkumdum!!
Bir ben ki benden deðil; Söz Sende, artýk sustum!..
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.