Þimdi bir þiir yazasým var Ne kaðýt kalemde ellerim Ne de insanlarda gözlerim Yürek atýþýmda sözlerim Bir þiir yazasým var insan misali Heceli hecesiz Sokaklý sokaksýz Dar geçitli mekanlardan çalýnan Cümlelerle bezeli Sarý renkli özlem kokan Mor kelimeler Bir þiir yazasým var En unutulmuþ hatýralarýn acýya dönük tatlý hallerini Sarýp sarmalanmayan bebeklerin Süt kokmayan tenlerinden Söküp aldýðým hecelerle Þimdi þiir dokuyasým var Gecenin þerleri örttüðü Karanlýðýn yalnýzlýðý vurduðu Tekilliðin idam sehpasýndan Çalýp kaçtýðým harfleri Yazasým var tek tek Kim için bilmem Kendime olsun sözümün sessizliði Kýsýp kýstýrýlan hayatýmýn En derin kýyýsýnda bekler beni ne de olsa Bir garip yaralý kuþ Kuþun yüreðinde sýcak bir hüzün Hüznün sýrtýnda Sevgi hýrkasý Kendime sarýp sarmaladýðým Kutbul akbar þahanesi... Özlem Maria Zafer 01:44/19.08.20
Sosyal Medyada Paylaşın:
Özlem Maria Zafer Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.