Yalnýz bir sen deðilsin, zamanýmdan giden. Yok ki çarþafým kadar, yüreðimi bilen. Yaþlanan yataðýmda ,gözyaþýmý silen. Yastýklarýmý sevdim seni sevmedim ki...
Senin ayrýlýðýndý, zulmünden kaçtýðým. Þu diktiðin hicraný olmadý aþtýðým. Ben senin yokluðunda, hakka yaklaþtýðým. Dualarýmý sevdim, seni sevmedim ki...
Gidiþinle hep yaðmur yaðdýrdýn kýþýma Bu yýlda sensiz girdim yeni bir yaþýma Yataðýmda yastýðý bastýrýp baþýma Hýçkýrmalarý sevdim seni sevmedim ki...
Gözü yaþlý hep senin gidiþine bakan Sensizlik narým olup günlerimi yakan Hasretin adresine musluk gibi akan Kanamalarý sevdim seni sevmedim ki...
Parmaklarýma batan kara çalý gibi Dikeniyle oynamak yarým aný gibi Andýkca o ismini sokan arý gibi Sýzlamalarý sevdim seni sevmedim ki...
Aþýk Gökhan’ým der ki kor olan yürekte Birileri yaþýyor sönmüþ bir dilekte Ýçine ümitleri koyduðum yelekte Kaybolmalarý sevdim seni sevmedim ki
28.08.2008 18.00
g.ö.k.h.a.n
Sosyal Medyada Paylaşın:
Gökhan Bodur Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.