Ey gönül ses etme sen de benim gibi yangýnlar-dasýn
Ey Can! Tenine Ruh’um deðdi..
Bu kaçýncý gidiþ
Bu kaçýncý yol..
Ufuklar, yýldýzlar ah Gökler beni anbean San’a getiriyor..
Farkýnda mýsýn...
Bir derya var biliyorum....
Yakýným yaný baþýmda...
Yürüyorum...
Ve bu tüm yollar San’a çýkýyor Can...
Sen’de bilmediðim ülkelerin heyecaný
keþfedilmeyi bekleyen bir vatan belki..
Kahramanlarý destansý..
Yürek Tac’ým...
Bir yük, bin hüzün, bin umut ayný yolda..
Bir sunu var.
bir pazar...
nasýl da bekliyorlar
Bir bir belki de bir çok..
Lime lime götürüleceðim...
Bu eski bir pazar pahasý az..
Farkýnda mýsýn..
Ey ufkun ve göðün çocuðu...
Sen daha dün var’lýk ve yok’luk perdesinin arasýndayken
yanýndaydým..
Gözlerine doðdum..
Ruh’um Anka misali türedi yüreðinde Sen’in..
Þimdi tüm dünya’lar olmuþ’lar ayný an’ da
Söylüyor kadim Ezgi’yi..
Gökler ve arasýndakiler ve bir uçtan bir uca
alemin tüm dünya’larýna yaðan benim..
Farkýnda mýsýn...
Ne denir elden gelmeyince
yapýlacak bir þey olmayýnca..
Alemin en çýlgýn belki çýldýrmýþ Ruh’u..
Gelip durmuþum þimdi kapýna
Kaç çöl geçtim kaç diþ verdim..
Ve aç biilaç kapýndayým..
Elini Ruh’uma uzatmayacak mýsýn..
Ey Can...