Aranan þey mutluluktu Ne zaman bu kadar imkansýz hala geldi. Oysa hatýrlýyorumda Çocukken,nasýlda herþeyden mutlu olunurdu. Koþup oynamaktan , Annenin çocuðuna tebessümünden Belki de birinin aferim deyiþinden Düþünüyorum da ne kadar basit seylerden mutlu olunuyormuþ Büyüdükçe insanlarýn hayatlarýnda deðiþen neydi peki? Basit ama insaný mutlu eden þeyeler ne zaman anlamýný yitirdi ve bu kadar anlamsýz hale geldi. Çocuksu hayellerimi ve masumluðumu özler hale geldim hayatta toz pembe bakýþýmý,sevincimi,mutluluðumu O zamandan bu zamana ne deðiþti Hangi zaman tünelinde unuttuk hayellerimizi mutluluðun yerini hayel kýrýklýklarý almýþ, neþenin yerini üzüntüler gülüþlerin yerini göz yaþlarý herþeyin yerini birþeyler almýþ þimdi bana kaln tekþey yalnýzlýðým olmuþ
Sosyal Medyada Paylaşın:
serendipiti Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.