Ben kalbime girip gidenleri Hatýrladýkça inadýna gülümsüyorum… Beni sevdiðini söyleyip Sonra çekip gidenler varya Bilmiyorlar ki Oturduðunu sandýðý aþk taburesine Enson vuruþu ben yapýyorum Daðýtýyorum kalbini saran hasret bulutlarýný Ýsterse damlasýn gözlerinden sonsuzluk yaþlarý Anýlarý bir bir siliyorum Tozlu raflar arasýna girmeden Senin aþkýn isyanýmdýr benim Hayatýmýn bir parçasý deðilsin artik.. Kalbin benimle çarpmasýn Ýhanetin karþýsýnda yine susuyorum Sorduðum sorulara cevab alamadým Bilirsin kalbim ne diyorsa dilimde onu der.. Senden nefret ediyorum demiyorum Bu gece bir yýldýz kaydý yüreðimden Sen bunun farkýnda bile olmuyorsun Aðlardým,sýrtým sana dönükken Kuruturdu rüzgar göz yaþýmý Sen bunu bile görmüyordun… Aslýnda suçlu olan bizler deðildik Karþýlýklý olmayýnca Lüzumsuz bir acýya olurdu çektiðimiz Çekilen hasretliðin ne dili var, ne de sessiz Yorgun düþmüþ bahar yeli Perdeleri havalandýran rüzgar bile yorgun Gözlerim uçsuz bucaksýz gökyüzünde Sorgu masasý da sorgusuz, sualsiz Kahpeliðin maskarasý olmuþ kalbim Söylenen aðýr sözler var dönüþü olmayan Ne oldum deðil, ne olacaðým demelisin Savaþtýðýnda bazen pes etmeyi bileceksin Ýnadýnýn söndürdüðü mumlarý Umutlarýn ile tekrar yakamalýsýn Ölümüne sevmek de neymiþ Sen deðer bilmedikten sonra Biliyorsun ki Seni sevmekle baþladý benim deliliðim Bazen sorguluyorum kendimi Gidebilirsin yorgun ayaklarýnla sararmýþ sayfalarýmdan Sosyal Medyada Paylaşın:
YEŞİLIRMAK Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.