Belki bu akşam sana şiir yazarım

Belki bu akþam, gün kararmadan
Saklayýp topuk dibine gazeteye sarýlýsýný,
Guruba dalmadan sahilin müdavimi,
Aðlamadan son lokmasýný aðzýnda tutan çocuk
Bir þiir yazarým sana;
Anlatýrým, ne kocaman bir delik vardý þu zeminin üstünde…
Ve ne girdaplý bir çukur olmuþtu körpe olumlamalarý yutan.
Gün dünden kopya çeker olmuþtu, terbiyeden aciz,
Benim ellerim kulaklarýmda, tepemde bin vaiz.

Belki bu akþam, gün kararmadan
Son kahvemi içmeden, okumadan son dörtlüðünü þairimin
Dertlenmeden dünyanýn devir hýzýna,
Bir þiir yazarým;
Anlatýrým sana, ne kocaman bir kara bulut vardý
Tavanýmýn üstünde.
Ve ne sinsi rüzgarlar, cümlesi cümlesiz, uðultudan öte.
Asýlý saksýlarým vardý çiçeksiz, içlerinde kýrkar tohum,
Öznesiz þikayetlerim inlerdi, ben hariçlerde katýksýz uyum.

Belki bu akþam, gün kararmadan
Kapatmadan hesap defterlerimi birbirinin üstüne,
Boðdurmadan miskinime kalemimi, ellerimin içinde
Bir þiir yazarým sana
Anlatýrým, buldum ben, ne iyi gelir bu darlýða...
Þenlik ateþleri yanar ortasýnda çay fincanlarýnýn
Ayan gün þerefine seher kuþlarý cývýldar üç beþ harf
Kýymet verilmiþlik kokusu sarar beyaz perdeleri
Çiftetelli oynar karþýlýklý, çok bulmuþla çok deðmiþ.
Ne ýramýþým bir santim, ne haþlanmýþým bir milim
Bir kilim ki tezgahýmda, her sýra baþka motif.

Belki bu akþam, gün kararmadan
Bir þiir yazarým sana
Anlatýrým, anlarsýn muhakkak
Son satýrý görmeden.
Þiirim susar,
Bir ýslýk duyulur,
Güzel bir beste çalar inceden
Ne beri gel diyen olsun artýk, ne öte gidelim,
Oturup iki cümle devirelim
Gece vurmadan,
Vakit tükenmeden…

15.08.2022
Serpil ÞEN

Sosyal Medyada Paylaşın: