*
bir fecir vakti ki
ömrümün tüm susuzluðuna eþ
ýslanmýþtým ruhuma kadar
ýþýklý beyaz bir top gibiydi ay
gök kubbede gülümseyen bir yüzdü
yine oradaydý
ben dýþarý çýkýnca o da çýkýyor
benimle geliyor
incir aðacýndan bahçe kapýsýna doðru
benimle yürüyordu
dünyanýn uydusu
dahasý gökyüzünde
çok büyük daha yýldýzlar ve gezegenler
anlamýþtým ne kadar küçük olduðumu
üzülmüþtüm
sýradan,
önemsiz hissetmiþtim kendimi
ne ehemmiyetim olabilirdi ki
kaybolmuþtum kocaman evrende
ha varlýðým
ha yokluðum
*
emin olduðum tek þey
her insan tek baþýna çok önemli
tarlaya tohum atan
meyve sebze satan
balýk tutan her insan çok deðerli
bir kediyi besleyen
yeþili koruyan herkes çok saygýn
sokakta baþka biri daha var mýdýr diye düþünmeden
evinden çýkan her bir kiþi
kaç yüz bin kiþi için
istiklalsiz istikbal olmayacaðýnýn kanýtý
vatan için
tek vücut olmak için
bir þehit
ülkedeki tüm iyi insanlarý nasýl kenetler
istiklal marþýný söylerken
kaç milyon insana istiklal marþý söyletir
þahit olur melekler
þahit olur gökyüzü
þahit olur yaðan yaðmurun kalbe inen her zerresi
*
kendimi yaðmurun yaðmur oluþundaki sebepte buluyorum
Allah’ým hiçbir gözyaþý tanesini karþýlýksýz býrakmýyor
teslim ediyor en güzel yerde sayýsýzca katreleri
kendi misafirlerine ikram ediyor affýný, keremini…
kabul ediyorum
baþým gözüm üzerine
seyrediyorum
Rahman’ýn kullarýný gök yaþlarýyla ýslatýþýný
o hiçlik denizine karýþýyorum tüm zerrelerimle
affý ve keremi bol olan
iltica edenlerin dualarýný iþitiyor
caný gönülden amin …amin diyorum
içinde eriyorum
bir deðirmende öðütülen buðday tanesi gibi
hýçkýrýklarla
dualara el açýp amin diyerek
göðün sinesinde açýlmýþ rahmet kapýsýna
münacaat ederek
katrelerce gözyaþlarýyla
gözyaþý, bidayet
gözyaþý yazgý
insanýn mayasýna fevç olmuþ
yaratýlýþýn mütemmim cüzü
her damlasýn da boðulma
bir rahmet ýþýðý
bu yüzden yaðmur olup aðlar gök
bu yüzden leyla ve mecnun çöllerde
aþký uðruna susuz
aþk uðruna zülal olup çaðýldar
sineleri aþkýyla hararetle kavrulur
mahiyetinden bir nebzecik nasiplenmek ister
bir fecir vakti ki
öyle müthiþ
öyle bir yaðmurlu ki
gökyüzünün tüm serencamý kalbe iniyor
hýfzýma kazýnýyor
ve þimþek
ve yaðmur
ve hilal
ve o muhteþem hissiyat
ömrümün tüm susuzluðuna
redfer