YANILDIM
Avâre aþýk gibi dolaþýrken çarþýmda,
Aþk ateþi yeniden “yanar” sandým yanýldým…
Gözyaþlarý içinde affet diye karþýmda,
Bir kez daha yeniden “dener” sandým yanýldým…
Hani bir ben baðlýydým aþk ipiyle canýnda,
Olmasa da olurdu baþka biri yanýnda,
Çeke çeke bu derdi elbet bir gün sonunda,
Yüreðimin yangýný “söner” sandým yanýldým…
Uykusu kaçtý gözün söz geceye dem vurdu,
Süzülen her damladan kirpiðim hesap sordu,
Unutursun dediler, geçmedi zaman durdu,
Ciðerimin sýzýsý “diner” sandým yanýldým…
Ne özlemler birikti, lâl etti dilimizi,
Öldü denilen yerde diriltti sevgimizi,
Bu da geçer diyerek düþünüp kavlimizi,
Umutlarým hasreti “yener” sandým yanýldým…
Kim demiþ ki unuttum kalbimi yokluyorum,
Ben onu bir sýr gibi herkesten saklýyorum,
Çýkýp gelecek diye hâlâ da bekliyorum,
Gittiði yerden geri “döner” sandým yanýldým...
Seyyal Tanýr
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.