LOKMAN ABİ

Lokman abi denince;
Yayla gelir aklýma,
yüksek rakýmlý bir medeniyetin
yaðmurda ýslanan meddahý...

Koyun gütmek gelir,
asýrlýk çam aðacýna yaslanýp
kaval çalmak.

Mantar toplamak gelir,
bahça yolmak,
türlü haytalýk.

Gurbete gitmek gelir,
sýlaya duyulan özlem,
hayatý ýskalayýþ,
ve de platonik yýkýlýþ.

Yüzyýllardýr rüzgarla olan savaþýnda
dimdik ayakta kalan ardýç,
ve onun ormandaki yalnýzlýðý gelir aklýma.

Abi olmanýn þanssýzlýðý,
okþanmayý bekleyen bir saç,
tutulmayý bekleyen bir el gelir.

Aþýk olmak gelir,
hayal kurmak,
mutluluðu aramak.

Köyde býrakýlan çocukluk,
þehirde yitirilen gençlik,
erken büyümenin mecburiyeti,
geç kalmýþlýðýn mahcubiyeti gelir.

Ben gelirim aklýma,
Bir de sýðýndýðým yalnýzlýk.

Hidayet GEDÝK
Sosyal Medyada Paylaşın: