Dinmeyen Ateş
Yürü be kervancý neyi bekliyorsun
Leyla ile Mecnun gibi dedilerdi aþký
Ýnanki sen beni hiç anlamýyorsun
Sabýrla beklemeler anladým ki masalsý.
Damardan, gözden, teninden bile yansýr
Hakiki sevgileri bulan varsa padiþahtýr
Neyleyim saltanatý, makamý, bilirim boþtur
Aþýðýn dinmez ki acýsý, gözden dökülen kanlý yaþtýr.
Birlitke olabilirsin bir kul ile senelerce
Mesele þu ki o da seni çok seviyor mu?
Rutininde hayatýn geçer hafta, ay, sene,
Ýçinde yanan ateþi söyle, dindiriyor mu?
Bir güzel söz var ki hiç þaþýrmadým
Sevgiymiþ gibi dile gelen lakýrtýlara da alýþtým
Oysa yanýndakiyle yaþlanabilmek deðildi bu
Gönlündeki ile ölebilmekti esas konu.
Bu mecra geçicidir ve fakat eza verici
Er kiþilere hastýr aþk, oysa yürek delici
Onu bir yük gibi taþýr da ömür boyu
Kadri bilinmez ne yazýk, yüreði acýyla dolu.
Ey ömrüm, ne kadar da zorluktan geçtin
Ne kadar þeye katlandýn, feda ettin
Býrakýldýn yarý yolda da onlardý kalleþ
Yaktýklarý yürek var ya sönmedi, kordan ateþ.
Unutabildiðiniz þey deðildir aþk denen
Unutturabilense size, odur gerçekten seven
Anlaþýlan bu hesap çok aðýr altýna girene
Belki de bu yüzden, aþký terkeden terkedene.
Oðuzhan KÜLTE
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.