Gül ve Diken
Açýlýyor kapalýsý yollarýn, denizse durgunlaþýyor
Bir illet yüzünden þu gönül, adeta savruluyor
Kapýsýný kapatmak ne mümkün, dinlemez ki
Ezasý aðýrdýr aþkýn, yol verirsin gitmez ki.
Hayatýn dikenlidir, kývrýmlýdýr yollarý,
Bahtý açýk olanaysa daima düzdür
Getirir sanýrsýn özlemle beklenen ilkbaharý
Çok sürdürmez hükmünü, yaþattýðýysa güzdür.
Sen bir deniz olsan karþýndaki göldür
Derinliðini bilmeden nasýl yüzebilsinler
Sýð sandýklarý bu dünya sýnýrsýz ömürdür
Kerem ve Aslý olmadan yanansa kömürdür.
El çek artýk kader, býrak bizi de yaþayalým
Ruha deðenler çok deðil ama izleri derindir
Okurken sayda sayfa yýprandý ömür kitabým
Söyler misin bana, kara talih senin neyindir?
Sevmek olmadan nasýl yaþanýlýr ki dünya
Vefayý bulsaydý sevgi, üç günlük hayatta
Ne parça parça olurdu kalp, ne çekerdi cefayý
Yine bir sitem geldi yardan, yakmýþým sigarayý.
Sýradan insanlar ne bilir aþký, sanýrlar koftur
Hakkýyla bilenlerde o, mekansýz yolculuktur
Bir yanýnda güldür koklarsýn yol boyu
Öte yanýnda kanatandýr, dikendir, savruluþtur.
Oðuzhan KÜLTE
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.