Bizi Ağlatanlar
Bizi Aðlatanlar
Ne zalimmiþ bu hayat, yüzümüze gülmedi,
Daha da baðlandýkça kadir kýymet bilmedi.
Onun hiç umrunda mý geldi son akþam’ desek?
Bir selamý çok görür vedalaþalým desek.
Hayat baya hilekâr yüzümüze gülse de,
Kâlpler ona inanýr bir vefasýz olsa da.
Artýk gülmesin varsýn, geldi Ömer son gecen,
Ölüme çare yok ki, þeksiz veriliyor can.
Acýndýrma kendini, düþ yoluna sessizce!
Hiç anlamaz ki hayat: kullar ölür her gece.
Ömer! Çekip gidersin çok kýrýlsa da kâlbin,
Ýstemeden de olsa azraille sözleþtin.
Tahta salýn içinde sen sonsuza giderken,
’Gitme!! der mi ki hayat daha kalmak isterken.
Esasýnda bu yüzden sanki tekrardan öldün,
Gündüzünde ne umdun, akþamýnda ne buldun!
Düþlerinden uyandýn; hayâllerin yýkýldý,
Gençliðine doymadan ansýzýn olan oldu.
Ruhun söküp alýndý, hayat yalanmýþ meðer,
Dosta veda etmeden neden gittin ki Ömer?
Mehmet Semercio
01.11.2017 tarihinde Avusturya’nýn Wolfurt(Voralberg) ’da bir iþ kazasýnda kaybettiðimiz Ömer kardeþimizin anýsýna. Allah rahmet etsin.
Sosyal Medyada Paylaşın:
Mehmet SEMERCİO. Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.