Ýnsan eli deðmiþ sözler deðildi senden gelen Üryan derviþlerin Zat-ý kelamýydý kara kaplý kitaplarýn dediði Kimse yazmadý okunmayacaklarý Hiçbir dile çevrilmedi Hiçbir talep üzre, Hiç kimseler dokunmadý sesimin Sana akan naðmelerine Oku dedi Tanrý Duy dedi nefesim içre gönderdiklerimi Sesinde gördüm Gülüþünde inandým Ateþi aþkýna küsmüþlerin Narý-ý dünya elemine düþmelerini…
Lutf’edilmiþ sabahlar kadar karanlýk Baðýþlanmýþ günahlar kadar aydýnlýk sözleriydi Zebani kýlýklý yosmalarýn üstüme saldýðý Günaha ramak kala bitiþlerinde rüyalaramýn Uyanmaya kurulmuþ saatlerinde…
Onlar söyledi ben inandým Dediklerine deðil, söylediklerine Gördüm Duydum Dokundum Kara kaplý derviþ kelamlarýnýn Sayfalar dolusu seslerine Ben inanmadým Onlar söyledi Onlar söyleyince inandým Ýnanmadýklarýmý söylemediler Ýnansam söylemezdim Onlar inansa ben söylemezdim
Sesinde Tanrý’ya inandým Gülüþünde bütün dünya…
Sosyal Medyada Paylaşın:
ufermant Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.