On dokuzundan epey sonra amalgam dolgu
Biraz þuraya lazým,
Biraz da þuraya…
Sen bak hekimim
Ben söylesem ne fayda…
Bir köstebek yaþadý epey buralarda
O yüzden sarardý ruhumdaki yapraklar…
Hep açtý, hep aç…
Kördü epey,
Ve çalýþkandý tüketmekte bir o kadar.
Acýtma sen de hekimim,
Düzensiz deliklerin kenarlarý keskin.
Bir köstebek yaþadý epey buralarda
O yüzden meyve vermez bende nice cümleler…
Hep burnunun dikine yaþadý,
Dibini kazdý topraðýmýn, mecalimin
Saðýrdý epey
Ve inatçý ve geveze bir o kadar.
Aðrýyor hekimim
Sonsuz gibi sýzýsý
Nefes aldýkça buz tutuyor içerisi
Bir köstebek yaþadý epey buralarda
Açtýklarýndan fecaatler sýzdý, zehirledi.
Ayýn on dokuzunu bekliyor hekimim
Bana da bekletiyor tüm on dokuzlarý ekseri
Bir köstebek yaþadý epey buralarda
O yüzden ulaþamýyor bana arayanlar…
Madem amalgam dolgu þart;
Çürümüþlerimi sökelim yerinden hekimim.
Temiz tutarým kalanýný topraðýmýn
Epey sonraya ver randevuyu
Anca toparlanýrým
Daha vakit var.
09.08.2022
Serpil ÞEN
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.