ŞÜKÜR
Sevdamýza sadýk,fedâkardýk biz,
Kandýrýp kenara “itmedik” þükür.
Gidenden ötürü efkarlandýk biz,
Kalaný da zayî “etmedik” þükür.
Aðlayan biz olduk gülemesek de,
Sonumuz ne olur bilemesek de,
Eceli bekleyip ölemesek de,
Minnetin yükünü “tatmadýk” þükür.
Eziyet edene intikam güdüp,
Bir adým gelmeze koþarak gidip,
Görmezden gelerek yüzsüzlük edip,
Ýstenmeyen yerde “bitmedik” þükür.
Kiminin hayatý inceden hesap,
Kimi hanesine yazdýrýr sevap,
Mazlumun huzuru zalime azap,
Piþmiþ aþa suyu “katmadýk” þükür.
Hamdolsun her zaman kendine yeten,
Olduk da olmadýk dostunu satan,
Dermana uyansýn derdiyle yatan,
Huzursuz vicdanla “yatmadýk” þükür.
Seyyal Tanýr
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.