Yorgun

Aldýðým nefes bile yorgun
Derin düþünceler içinde
Hayaller dilsiz sessiz yorgun
Umut uzak boþluk içinde

Saatler geçer akþam olur
Ardý gece coþku durulur
Gam ile keder le kavrulur
Yüreðimde ki bahar yorgun

Dört yaným duvar çýkmaz sokak
Sonbahar gibi yeþil çorak
Ekin hasat edemedi orak
Emeðim boþa gitti yorgun

Ne desem çareler çaresiz
Çaðlayan susuz akmaz sessiz
Varsayým süpheli dengesiz
Sözlerim dilsiz kayýp yorgun
Sosyal Medyada Paylaşın: