Suda görünen gönlün olduðunda Önce güzeli görür, Gönülde olaný söyletir Güzelse gönül, dile gelirken Tefekkür ile düþündürür Dokunduðunda özde olaný hisseder, Öz ile sözden döküleni Hâk tan diyerek hasbihâl eder,,
Ben ile bakýnca göz, Sureti görür, Kuru bir kalýptýr görünen Ýçine aldýðýný seyr etmez, Dil konuþsa da iþlemez, Gönülden çýkmayýnca söz, Gerçeði söylemez, tesir etmez, Tefekkürü hal bilip Aþk ile varlýðý hiç edip Hâk ka yönelmez,
Lafzý Hâk ile olanýn Gönlü hal ile yansýr, Su gibi duru ise gönlü Gül misali olur ahvali, Hayr ile þer’i kesb eder Varlýðý vereni yoluna yakýn, Yokluða layýk edeni gönlüne Yakîn eder, Yok ile hiç teki sýrrý Tefekkür ile hasbihâl eder, Dost ile gönlüne düþeni Rýza ile deftere döker
Sosyal Medyada Paylaşın:
Gülfer Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.