Günler ikiye bölünür, seni düþündükçe, Bir günü, Hiçbir zaman, Tam yaþayamadýk seninle, Ya senliydi zaman, Ya da sensiz, Her aným bölük pörçüktü aslýnda, Bazen senle uyanýyordum güne, O an yanýmda oluyordun sanki, Hayalinle bakýþýyor, Sensizlikle konuþuyordum, Sen ise susuyor, Konuþmuyordun benimle, Gülümsüyordun sadece, Ben ise sana, “Günaydýn bebeðim” diyorum, Baksana ne kadar güzel bir gün deðil mi? Gök mavi, Doða sere serpe, Deniz gülümsüyor güneþe, Ve sen bebeðim, Rengarenk, Gökkuþaðý gibi, Konuþsana bir tanem, Neden susuyorsun? Konuþsana, Hayatýn sekizinci rengi, Yoksa küs müsün bana, Ama sanmam, Çünkü küsmek için, Hiç uzun olmadý zaman, Hep kýsa yaþadýk seninle, Hep sade, Boþa akýp gitti zaman, Bir günümüzü de tam dolduramadýk, Kelebek misali yani, Uçtuk uçtuk ama, Hiçbir çiçeðe dokunamadýk, Hep boynu bükük, Kanadý kýrýk yaþadýk, Bahardý ömrümüz belki ama, Açmadý gülümüz, Hep dikenliydi yollar, Etraf sarmaþýk bahçeleri, Ve karmaþýk bir yaþam, Beceremedik seninle yaþamayý gülüm, Beceremedik, Bahar olan günümüzü, Hep kýþa çevirdik...( Alper Bahçeci )
Sosyal Medyada Paylaşın:
SiyahınIşığı Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.