Kimler bilecek kalbimizin gizini Kimler duyacak bitmeyen öfkemizi Bu göklerden gürüldeyen yýldýrýmlar Gün gelecek.... Rengarenk çeþit çeþit çiçekler açtýracak mezarlarýmýzda. Kimler bilecek.... Bu mezarda sonsuz Sevginin yattýðýný...
Kalbimizin sesini, Kimler duyacak... Bitmeyen ayrýlýklarý... Yaðamayan yaðmurlarý... Bu çorak topraklar bir gün Sabah seherlerinde uçuþan kuþlarýn Kýrýk kanatlarýnda Bir bir anlatacak Kýzýla boyanan þafaklarýmýzý.
Sustuklarým sinemde en büyük öfkem, Çürümüþ bir yalnýzlýk var bu þehirde... Yüreðimde dinmeyen bir fýrtýna... Ah yar dediðim, kim bilecek, Ne zaman düþlesem seni Azgýnlaþýp çoðalýyor isyaným.
Kimler bilecek.... Ýþte yine oturdun bilincime, Kavgamýn en orta yerinde. Namlu avazlarýna kesilmiþ kulaklarým, Ýt saldýrýsýna çakýlý gözlerim Düþlerim çýldýrmýþ, Yüreðimde yangýn, Avuçlarýmda kan var.
NOGAYTÜRK
Sosyal Medyada Paylaşın:
NÖKER Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.