Uyuyan güzel üstüne,
Gelerek güneþ ölüyor.
Gider ayak üst üstüne,
Gülerek güneþ ölüyor.
Hýrsý karartmýþ gözünü,
Hiç saklamadan yüzünü,
Gün yarýsý gündüzünü,
Çalarak güneþ ölüyor.
Görünmese de elleri;
Karþýma serdi gülleri.
Can havliyle hayalleri,
Bölerek güneþ ölüyor.
Gölde renk cümbüþü ala,
Vedaya dakika kala,
Yüzü döndü portakala,
Solarak güneþ ölüyor.
Pasaportsuz hudutlarý,
Yarým kalan umutlarý,
Uzaklardan bulutlarý,
Delerek güneþ ölüyor.
Duyamadým sorduðunu.
Ýlk safakta verdiðini,
Grup vakti gördüðünü,
Alarak güneþ ölüyor.
Özcan Ýþler
2.8.2022 Yeþilada -Eðirdir
Fotoðraf: Mustafa Dinç
Uyuyan güzel tepesi - Eðirdir
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.