Şeytan Gözüyle
cebin dolu diyorsun ona, sende para çok
benimki boþ diyorsun, metelik yok
bal kaymak yiyorsun kuþ sütü eksik sofranda
benim yediðimse yaðsýz tuzsuz çorba
boynunda þal diyorsun, baþýnda cafcaflý þapka
benim giydiðimse yýrtýk pýrtýk hýrka
cakan çok diyorsun, ipek gömlek sýrtýnda
bense çýplaðým donum yok kýçýmda
sen bey gibi yaþýyorsun bin odalý sarayýnda
bense evsizim damsýz duvarsýz bozkýrda
gezip tozuyorsun adalarda modalarda
bense mahpusum karanlýk odalarda
senin karnýn tok diyorsun, derdin tasan yok
bense zil zurna açým, kahrým çilem çok
bu adalet mi diyorsun, isyan ediyorsun
buysa diyorsun tanrýnýn adaleti, olmaz olsun
oysa ben ateþten yaratýlmýþtým, sen çamurdan
ama sen deðil ben olmuþtum kovulan
þimdi ben aðayým sense maraba
diz çökme istersen, gücün yetiyorsa
ben ateþten bir meleðim, sen çamurdan insan
suç bizde deðil ki, böyle istemiþ yaratan
þimdi oturup seyretsin yukarýdan
görsün kim galip çýkacak bu amansýz savaþtan
"Çýktým Tur daðýnýn tepesine, kapadým perde çektim önüme. Þeytan gözlüðü taktým da kör gözlerime; bir de öyle baktým yalan dünyanýn düzüne…" Tevfik Tekmen.5/Mart/2011 Lüleburgaz
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.