Bir aðacýn doruðunda asýlý yüreðim Gövdemi vicdansýz eller silkeliyor Ýnce dallara tutundum . Olgunlaþmadan koparýp atmayýn Her seferinde yorulan kalbim yapraklar döküyor . Sarsýntýlar içinde depremler yaþýyorum Gazel renginde damlalar akýyor Þehla gözlerimden . Sahraya sürükledim sanki , Yer ayaklarýmýn altýndan kayýyor Hiç bir þeye yetiþemiyorum . Ah bir bilsem kaçmak deðil , Durmanýn en iyi cevap olduðunu Belki de bu yüzden yarým kaldým . Hiç baþlamayan hikayemin Ýlk satýrýnda kendimi buldum. Ýçimi acýtýrcasýna ayrýlýklara Yelken açarken bozkýrlardan çýkan birisi oldum . Ýnsanlar tükenen ruhumda yumuþak diken , Her battýðýnda düzelir bir gün Hayat yeniler acýlar azalýr gider mi bu sürgün... ?
TUBA DEVRÝM (GÜLCE & DEVRÝ)
Sosyal Medyada Paylaşın:
Tuba Devrim Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.