Zor günlerinde tanýdým seni
Bakýnca mutlusun gibi
Alev toplarý yakmýþ yüreðini.
Gülüþlerin boyalý yaþam
Zoraki günlerin sitem tarlasýnda
Yaþamý seviyor gibi.
Bakýþlarýn çýkmaz sokaklar
Bir türlü ýsýnmayan ruhun
Nefessiz kalmýþ mahpus damlarýnda
Tekbaþýna çýkýþ arar gibi.
Yaþam, geçmiþi de alarak yanýna
Birikmiþ acýlarla
Elinde bir top alev
Yakar....yakar
Yangýnlarda kurulmuþ Saray gibi.
Gönenç günlerin de oldu mu az da olsa
Sevinçten uçar gibi.
Kanatlarýnýn altýna aldýðýn Palazlarýný
Gölde gezdirirken
Maviliklerin uzaya çýkar gibi.
Sen güzel yaþamý bilerek
Güzelliði yaþasan bilir gibi
Sýcak tene deðmemiþ ellerinle.
Sevisi rüyalarýndan da kaçan
Firuze gözlerin deniz olmasýn,
Durgun göllerde açan
Nilüfer çiçekleri gibi.
Þimdi mutlu musun ?
Özgürlüðü adýmlarken
Kafesi boþ kuþlar gibi
Uçabilir misin maviliklerde
Tek baþýna
Baþý dik Kartal gibi.
Bahri GÜVEN
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.