Güneþi avuçlarýma aldýðýmý gün Sen yoktun o kentin caddelerinde Irmaklar berrak ovalar daha yeþildi Ve çam kozalaklarý açýlmamýþtý yaðmurda
Islanýyordum tenha sokaklarda tek baþýma dolaþýrken Tanýdýk bir yüz fark edilmeyen Sýcak bir çay ve selam Iyi gelirdi yalnýzlýðýma birde sen olsan
Sana ýsmarlamamýþtým oysa geleceðimi Hiç tanýmamýþ gibi ayný caddelerde dalaþýrken Sarmaþ dolaþ ruhlarýmýz bizse yabancý Tuhaf bezmi eleste tanýþýklýðýmýz Bilmeden omuzuna carpman bu yüzden
En kahbe acýlara denk ayrýlýk acýsý Tuz biber ekme kanayan yaralarýma Acýn katlanarak büyüyor Yokluðun ýzdýrabým her geçen gün Anlasana....
Sosyal Medyada Paylaşın:
kevir Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.