DÜŞ EZGİSİ
Alfabeden bir harfti, elif ba’dan kelime
Bozkýrda doludizgin geçerken çocukluðum
Sonra bir uzun türkü halelendi dilime
Benliðime dert oldu aranýrken yokluðum
Kendimle geldim ansýz bir sokakta göz göze
Yýkanýrken düþlerim bir kurdun rüyasýyla
Yoksul bir yorgunluða düþerdim geze geze
Uyanýrdým her sabah bir faninin yasýyla
Kan çanaðý bir çaðda boðuldu çaðla çaðým
Kaknusun nidasýnda bütün kýlýçlar kýnda
Bir yer de bulamadým çöküp aðlayacaðým
Gör bak neler olacak, dedi, þöyle yakýnda
Vefadan vav düþmüþtü tam üstüne yaramýn
Onca hayata inat þimdi herkes dumduma
Öykündük bir fanusa felek kýrýlsýn camýn
Yýrtýlsýn gömleðin de tutmasýn artýk yama
Kafesime tünerken þimdi guguk kuþlarý
Boþ kalmýþ özleminle dallarýn en incesi
Unutamam bir türlü geçen kara kýþlarý
Otur þöyle yanýma gönlümün eðlencesi
Kaldýrsana baþýný güneþ aþtý aþacak
Biraz düþ eleyelim þöyle geçmiþe dair
Yalnýz yýldýzlar deðil, ay da artýk þaþacak
Sen bir zülfü telli ol, bense susmayan þair
Hayrettin YAZICI
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.