Şiirlerimde başlık kullanmıyorum

Karanlýk bir gece
Yol kenarlarý ýssýz kimsesiz
Eski model bir toros içerisinde ben ve hayallerim
Bestelediðimiz yalnýzlýk senfonisini cýrcýr böceklerine aktarýyor gibiydi zaman
Çay kývamýndaydý hasretin
Þekersiz iki bardaðýn sessizce ayný melodi ile yoðrulmasýydý
Gözlerimin baktýðý açý dik
Soluduðum hava dar ve kimsesizdi
O anki sessizliðimi bozan ufak bir ýþýk hüzmesi ve öylece yol alan kaptý kaçtý dolmuþlardý
Aðaçlarýn arasýndan süzülen ýþýk hüzmesi kadardý sanki gece
Her yer nasýl da loþ ve sahipsizdi
Kafalarýmýz tükettiðimiz hayallerle duman olmuþ
Etrafý saran pus ise adeta kurtlarý davet eder olmuþtu
Bir yanda korku
Bir yanda sensiz hayaller
Ýçtikçe kýsýlan göz kapaklarýmýz
biran önce burdan gitmem gerektiðini söylüyordu
Ancak yüreðim direniyordu
Biliyordum ki
Gidersem senli hayaller bitecekti
Þehrin, insanýn gözlerini kamaþtýran rengarenk ýþýklý aydýnlýðý yoruyordu duygularýmý
Benim mekaným daðlardýr diyesim geliyordu
Özgürlük diyesim
Kahrolsun faþizm
Yaþasýn sosyalizm diyesim geliyordu
Çöpçüler
Fabrika iþçileri geliyor
Emperyalizme kapitalizme küfredesim
Ýþçi sýnýfýnýn üzerinden geçinen patronizme sövesim geliyordu
1 Mayýs’lar da çektiðimiz halaylar ve emeðe dair haykýrdýðýmýz hayaller geliyordu
Bunlar yetmiyormuþ gibi bir de sen geliyordun aklýma
Neden sen geliyordun ki
Þimdi sýrasý mý sanki
Þimdi sýrasý mý
Ahh o yýpranmýþ yýllar ah !
Ýçinde hep hüzün barýndýran o yýllar
Kimine göre devrim
Kimine göre evrim geçirmiþ yýllar
Dinler tanrýlar
Ne çok þey geliyordu aklýma
Neden peygamberler hep erkek
Ýnsanlar neden ihtiþamlý tapýnaklar yapýp , sonra içlerine girip yoksullara dua ederler ki
Neden ey Musa
Ey Muhammet neden
Bu nasýl muammadýr
Nasýl bir düzendir bu böyle
Var mý bunlarýn cevaplarý
Þimdi kara kýtada ki yavrular nasýl gelmesin aklýma
Size söylüyorum ey kapitalistler
Emperyalistler
Hepiniz birer kara sineksiniz
Akbabasýnýz lan akbaba
O kara tenli gül kokan yavrularýn kanýndan beslenecek kadar sineksiniz
Bakmaya doyulmaz gözleri oyacak kadar akbabasýnýz
Ýnsan deðilsiniz lan insan
Ýnsan olmak onur gerektirir
Haysiyet gerektirir insan kalmak
Yürekte sevgi gerektirir
Þahsiyet gerektirir
Kanla beslenmeyi deðil
Can vermeyi gerektirir
Ve insan olmak
Sevgi saygý ve EMEK gerektirir...
( Alper Bahçeci )
Sosyal Medyada Paylaşın: