Çocukluk günlerimde bayram Biraz da babam demekti Sonra annem Büyük küçük akrabam Dayým teyzem halam O soðuk kýþ günlerinde Hayatýn tadýna Gönüllerin sýcaklýðýna ermek Gülmek, gülümsemek Sevmek, sevinmek, el öpmekti
Bir huzur iklimiydi bayram Büyüklere hürmet Güler yüz tatlý dil Küçüklere oyalý mendil Veya bahþiþ vermekti Hâsýlý hemen her bayram Merhamet tüterdi dört bir yan Çaya atýlan dört köþeli Bir þeker gibiydi zaman Mutluluk ve sevinçten erimekti
Ah o çiçek gönüllü çocukluðum Mutluluk ve sevinçten Âdeta bir kuþ gibi Ýçimin çýrpýndýðý günler Sanki gözlerimin önünden Birer hayal gibi gelip geçtiler Gören var mý acep onlarý Þimdi nerdeler, nerelere gittiler
Mesut ÖZÜNLÜ Sosyal Medyada Paylaşın:
Mesut Özünlü Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.