Kanayan düþlerimin, En solgun yeridir zaman Sýyrýlýp aktýðým her kent Avuç avuç özlem koyar içime Þimdi kentlere küskün Unutulmuþ kasabalar arayan Topal bir gezgin gibiyim...
Dolmuyor bir türlü mutluluðun bakracý Ömrümün yamasýdýr Kederini özümseyip teslim olduðum acý.
Boðulduðum her deniz Düþtüðüm her uçurum Tutuþtuðum her ateþ Bana eskimeyen bir yarayý Iþýklý bulvarlarýyla solgun Ankara’yý hatýrlatýyor.
Þimdi bir vapur sesi kadar Uzaðýndayým.
Aþktan aþka geçerken Her adýmda düþerim de, Tökezlemem bile Yeni acýlara yürürken.