Dalgalarý dinledim bu gün Karabatak sessizliðindeydi heryer Martýlar susmuþ Tek ses dalgalarýn kýyýya her vuruþunda yüreðimi bir balyoz gibi delen sensizliðin sesiydi Aklýmda sensizlik Hayallerimde ise hep sen vardýn Bir cigara yakýp üfledim buluta Bakýyordum sonsuzluða Gözlerim dalmýþ Öylece kilitlenmiþtim ufka Batan güneþte sendin Esen yelde Ýçime çektiðim her nefeste sendin Salladým kafamý iki yana Kendime gelmek için Bir yanda deniz Diðer yanda ruhum sensiz Duraksadým anlamsýzca Aðýr geliyordu artýk yosun kokusu ama Soludum gene de sensizliði Boðazýma dizildi düþlediðim sensiz yarýnlar Olmayýþýnla yaþamak Direnmek yokluðuna Bilir misin nasýl koyuyor bana Doðruldum Bir iki taþ daha sektirdim denizde Hayatý ýskalar gibiydi her atýþým Durdum öylesine Bakýndým etrafýma Göremiyordum ki senden baþka biþey Ne diye bakýyorsam artýk Hava da iyice kararmýþtý Denizin üzerinde belirmeye baþlayan yakamoz aydýnlýðý gibiydi umudum Yürüdüm biraz daha yanýmda sen varmýþcasýna Ama olmuyordu böylesi Yetmiyordu ki bana, seni sensiz yaþamak En iyisi mi umudu derin sulara býrakýp buradan uzaklaþmak...( Alper Bahçeci )
Sosyal Medyada Paylaşın:
SiyahınIşığı Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.