Önümde atlýlar var tarif edilemez ahenkte Ýhtiyar sendelemekte Bilmem ne tohumu, garip garip gülmekte Can çekiþir Mehmet aða Ayak seslerini bilmekte.
Ceylanlar var erine þirin görünmekte Kaldýrýmda fiyakasý sürünmekte Anasýný ikide bir dürtmekte Alma verme aðac bu dünya, Dibi köküyle sökülmekte.
Güneþ var gölge var aðaç var Neþe tanýdýk Salýncaðýnda sallanýr örümcek, dalýnda yaprak, Rüzgara bükülmekte.
Kör adam yol arar avuç yordamýyla Kalça havaalaný, dudaklar tren rayý Pala býyýk, ýstakoz ayakkabý kim bu kabadayý Görgü sabýkalý vicdan sanýk.. Ayak altý sürünmekte.
Sosyal Medyada Paylaşın:
karbulutu Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.