KÖRPE YARINLAR

Yokluðunla...
Büyüyor koyu karanlýklar
Hasretin cehenneminde yanýyor yüreðim
Geceyi sarsan anýlarda,
Beyhude çýðlýklarým.
Ýsyanlarýma saðýr bütün saatler.

Esaretin gömleðini giymiþ zaman,
Bileklerinde geçmiþten prangalar.
Mevsimler susmuþ körpe yarýnlara
Bin parçaya bölünmüþ zihin
Ýstemsiz soluklanýr,
Gizlerin gölgesinde aðýr aðýr.

Sensiz uzayan saçlarýma,
Küsmüþ ellerin.
Ruhum þefkatinden yoksun .
Bedenimden daha bitkin nefesim
Uzun iç çekiþlerimde,
Yýðýnla özlemlerim.

Bulutsu gözlerimden dökülür ,
Sicim gibi sana susuzluðum.
Bekleyiþlerimin ardýnda,
Duru özlemlerim birikir,
Hayallerimin aslý olmayan yarýnlarýna.

Yalnýzlýðýn sinmiþ olduðu zamanda,
Kaç anýyý devþirmek gerek,
Ya da kaç acýyý unutmak.
Karanlýðý yýrtýyor içimdeki fýrtýna
Kýzýl þafaklar doðuyor yine sensiz.

Hatice Olkuner

Edebiyat defteri seçki kuruluna ve þiirimi okuyup,beðeni ve yorum yapan tüm þair dostlarýma teþekkür ederim.

Sosyal Medyada Paylaşın: