Bilirim ki nefretler kadar yaþatýr insaný sevgiler
Sevincine kandýðýmýz bu dünya
Öfkeler ve çýldýrtan sükûtlarýn daraðaçlarýna
Ýlmek ilmek kurulur sehpalar…
Hayata merhaba demek
Bu sehpalara bir tekme savurmak kadar yakýndýr
Yine bilirim ki mutluluða kan kusan
Azaba çeviren ömür
Çilelerden çile dokur
Bir anlýk öfkenin tezgâhýnda.
Ne kurþun, ne gönül yarasýdýr bizi derinden yaralayan
Yerle bir eden
Bitmez ihtiraslarýn kucaðýnda yoðuran
Kemale ermeden
Gülleri deren
Ýþte öyle bir hayat!
Ve bu yýkýlasý, devrilesi hayat
Betonarme olmuþ,
Kökü parmak uçlarýný sarmýþ ayrýk otlarýnca
Bir girift
Gün ýþýðý süzmesinde girmiþ kanýmýza
Ey bana benden yakýn duran hayalet
Gel ecelim ol
Gir kanýma
Yer gök çýnlasýn sedanla uyandýr beni
Evrenin lâmekân bir yerinde atsýz pusatsýz kuþat beni
Yak beni!
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.