GÜN, BUGÜNDÜR

Bütün zamaným öksüz, yetim kaldý fikirler
Güneþ dimdik gelmiyor, bomboþ kaldý zikirler

Nedir bu Yaradaným, içten içe bir sýzý?
Heceler katran döktü, kalmadý nurlu yazý

Kalkýyor rýhtýmýmdan, koyulaþmýþ bir gemi
Tutamýyoruz, heyhat! “ his “ denilen bu gemi

Yaðsa da gökyüzünden, ýþýklý avizeler
Önleyemeyiz asla, hep çýkar cenazeler

Niçin yüklü öyleyse, gönlümün heyecaný?
Neden hoyrat olup da, öldürürüm bu câný?

Bitmiyor yüreðimde, bitmiyor çýlgýn mâtem
Olgun hisler uzakta, bütün günler hep özlem

Can kafesten uçarsa, korkarým böyle þayet
Kurtaramaz nefsimi, mahþerdeki kor heyet

Gün, bugündür; durmak yok; donatmalýyým þehri
Huzura yönelerek, akýtmalýyým zehri

Göz göze gelinmeli, közler etmeli sohbet
Sultaný karþýlarken, hayýr, tutmalý nöbet

Sözler yol bulsun artýk, gelsin bir bir sýlaya
Günah toplayan kalpler, sarýlsýnlar Mevlâ’ya

Sosyal Medyada Paylaşın: