Her daim üzgün insanlar vardýr Dayanacak kimsesi olmayan Iþýðý sönmüþ yýldýzlar gibi caresizlerdir..! Actýðýnda kollarýný,boþlukta kalan Ýnsanlar vardýr kalbi yorgun Soðuk duvarlar misali Gülümsemenin sýcaklýðýný unutan Derin okyanuslarda batan gemi gibi Gecelerde kaybolup Gündüzlerde gün göremeyen Avutmanýn mümkünü olmayan Benliðini yitirip yok olan
Ýnsanlar vardýr Sevdasý býçak gibi yüreðine saplanan Kederinden acýsýný hissetmeyen Gözleri ýslanýnca yarasý kanayan Mutluluk hayali ile yatýp,uyanan Ömrü tükenen,saçlarý beyazlayan Ýnsanlar vardýr Gelip geçerler hayatýmýzdan Kimi depremler yaratýr Kimi fýrtýnalar giderken Sol yaný boþsa Hiçbir aðrý kesici fayda etmez Ýnsanlar vardýr Ve her nefeste biraz daha ölen ***YEÞÝLIRMAK***
Sosyal Medyada Paylaşın:
YEŞİLIRMAK Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.