Symphony No. 44-44

sadece bir metafor


yýldýzlarýn tozu hassas arzu

karanlýk düþtüðünde sýrlarýmýz

hayatýmýza karþý kendini örüyor

ve ayette yaþýyor ve yaþýyoruz


sahip olmadýðýmýz nefret

ve bize sahip olmayan aþk

þimdi bizi ayýran tiyatro

günümüzün yalaný olur


hafifçe dokunduðum sözler

vücudunu aydýnlatan meþale

her þeyin herkesin teorisi

çýnlayan nota þarkýnýn hafýzasýnda


despotizm yanýyor burjuvazi þehirler

çarmýha gerilirken devrimlerin sabahý

farklý bir ihanetin türünde evrimleþen aþk

seni asla anlamayacaðým


ritüellere ihanet ediyoruz

var olmayaný överek

ve var olaný mitlerle örterek...
Sosyal Medyada Paylaşın: