BU BAYRAM...

Bu Bayram...

Ýlk defadýr bir bayram içime acý saldý,
Demek ki yüreðimin parçasý sende kaldý.
Bakarken saçlarýmýn aynadaki aksine,
Anladým, yarým asýr bizden çok þeyler çaldý.

Hayatta mecburiyet, dengelere dayalý,
Eften püften sebeple dengeyi bozmamalý.
Kor düþen yüreklerde hatýralar eriyor,
Unutulan unutur; budur dünya kuralý.

Zaman nasýlsa geçer; iz býrakýr gönülde,
Gönülde kabaran iz, silinmez ki silsen de.
Düþüncesiz bir tercih çok þeyleri yýpratýr,
Bu böyledir sevdiðim; bilsen de, bilmesen de.

Söylesene koptu mu tüm gönül baðlarýmýz?
Hangimiz vurdu topa, çözüldü aðlarýmýz?
Hayat kýsa, ömür zor, geldik yolun sonuna,
Unutmam, orda geçti en güzel çaðlarýmýz;
Yaylalar ömre bedel, çam kokar daðlarýmýz.

12.09.2016
Fatih-ÝST.

Enver Özçaðlayan
Sosyal Medyada Paylaşın: