ON BEŞ TEMMUZ
Bir cuma akþamýnda, velveleler koparken.
Hainler kutsallara, benim diye çökerken.
Vatanýn düþmanlarý, mazlumdan kan dökerken.
Söyle durmak olur mu? Diken olsa yolumuz.
Hainlere dur dedik, biz yine on beþ temmuz.
Ne polis, nede vatan, ne Mehmetçik satýlýk.
Ey! Tasmalý körpeler, bu nasýl bir aymazlýk.
Türkiye’ yi kim demiþ, beþ parasýz Arpalýk.
Vatan satar mý? Söyle ne saðcý ne solcumuz.
Zalimi yine yendik, biz yine on beþ temmuz..
Genel Kurmaya inmiþ, hainler yatak sermiþ.
Gözü dönmüþ melunlar, her halde yürek yemiþ.
Putlarý içlerinden, bak etrafa serpilmiþ.
Allah dedi ahali, bak açýldý yolumuz.
Zulme boyun eðmedik,biz yine on beþ temmuz.
Maya bozuk, süt bozuk, söyle ne bekliyorsun.
Çýkmýþ üç beþ çapulcu, de neyi yokluyorsun.
Övgüler boþunaymýþ, yine mi? Bekliyorsun.
Vatana can vererek, hep gelsede sonumuz.
Türkiye paidardýr, bu temmuz baþka temmuz.
Vatan vatan türküsü, cana en güzel þeymiþ.
Dadaþým’ýn yüreði, çelikten libas giymiþ.
Gazi, þehit olmadý, ondandýr boyun eðmiþ.
Ýsrafil’in elinden çalýnsada surumuz.
Albayrak þahlanacak göklerde on beþ temmuz.
15.07.2022 Muammer KARS
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.