meþguldü eteðindeki zil
seviyor numarasýndan aradýðýmda
kim bilir kaçýncý sýradaydým dedim içimden
bekleyenler arasýnda
meðer ahizeyi kaldýrarak naza çekmiþsin
içim fesatmýþ anlayacaðýn
dýþým bildiðin gibi
-deðilim artýk
zira en son yýllar evvel gülümsemiþtik mutluluða
suratsýzým yani
yýllanan aynalara
ya sen
ya sen nasýlsýn
bitti mi mesela
elinden düþmeyen o uðursuz kitabýn
iki dirseðini peteklere dayayýp
elinde sütlü kahve
memlekete kadar uzatýrdýn yollarý
köþe baþýndan dönerim umuduyla
akþam gülleri elimde
gerçi hiç yakýþtýramazdým
o hayali kendime
bilirsin çiçekle böcekle iþim olmadý hiç
balýklarý severim bir
-de beni seveni
lakin kalbimde týk yok
sana durduðundan beri