GECEYİ SEVMEDİM Kİ
Belirsiz rüya gibi, bende duygular hisler.
Yalnýzlýðýma çöken, geceyi sevmedim ki.
Hasretin denizinde, baþýmda dönen sisler.
Kör kuytulara çeken, geceyi sevmedim ki.
Sürüklüyor dalgalar, yoktur ucu bucaðý.
Çekiyor girdabýna, dönen hasret kucaðý.
Kör düðüm oldu yollar, yakýyor çöl sýcaðý.
Göðsümde kâbus olan, geceyi sevmedim ki.
Mahsumiyet tül gibi, örter insan yüzünü.
Feraset hassas tartý, hemen ölçer sözünü. Gece gündüz demeden, hep aradým izini.
Gözüme perde olan, geceyi sevmedim ki.
Gönül ister seninle, gökyüzüne bakmayý.
Þimþek olup yeryüzü, tabularý yýkmayý.
Karanlýk zindan yerden, çekip alýp çýkmayý.
Ýçinde þer saklayan, geceyi sevmedim ki.
Hasret yürekte mumdur, her gece biraz erir.
Yapýþtýkça bedene, dinmeyen acý verir.
Kör karanlýk gecede, görmeyen gözler görür.
Azrail gibi gelen, geceyi sevmedim ki.
Akþamlar ecel vakti, geceyse donar buzlar.
Bedenimi dövüyor, içimdeki yalnýzlar.
Gece yanýðý gibi, tüm bedenimde sýzlar.
Zebani gibi gelen, geceyi sevmedim ki.
Sevgin lâl etti dilim, yenik düþtün arýma.
Müteessir olma sen, bakma ahu zarýma.
Bir gün fýrsat bulursan, gelirsin mezarýma.
Karanlýða býrakma, geceyi sevmedim ki.
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.