GURBET

Gönül sazým koptu telden,
Ben gurbeti hiç sevmedim.
Doðduðum yurt gitti elden,
Ben gurbeti hiç sevmedim.

Geçti ömrüm gurbet elde,
Her bir derdim ayrý telde,
Yaktý beni sönmüþ külde,
Ben gurbeti hiç sevmedim.

Çaresizim gönül sayrý,
Ayrýlýðýn yoktur hayrý,
Tak etti bu cana gayrý,
Ben gurbeti hiç sevmedim.

Hem anamdan, hem babamdan,
Can gardaþým, gül abamdan,
Kopardý ilden obamdan,
Ben gurbeti hiç sevmedim.

Vefalý bir dost ararsýn,
Bulamazsýn çok yanarsýn,
Cadde sokak hep sorarsýn,
Ben gurbeti hiç sevmedim.

Tutan olmaz ellerinden,
Tiksinirsin sözlerinden,
Dayak yersin dillerinden,
Ben gurbeti hiç sevmedim.

Canlý canlý mezarmýþsýn
Çukurumu kazarmýþsýn
Fermanýmý yazarmýþsýn
Ben gurbeti hiç sevmedim.

Bir kez olsun gel desene,
Sarýl bana gül desene,
Ýstemezsen öl desene,
Ben gurbeti hiç sevmedim.

Özbekoðlu kaçar senden ,
Aklý almaz naçar senden,
Bir ruh gibi uçar senden,
Ben gurbeti hiç sevmedim.

10.07.2022
Durmuþ Ali ÖZBEK

Teþekkür: Ozan Resuli’nin ince dokunuþlarý için teþekkür ederim.

Sözlük:
(1)Sayrý: esenliði yerinde olmayan, saðlýk durumu bozuk olan
Naçar: çaresi, çözümü olmayan, çaresiz olan.
Sosyal Medyada Paylaşın: