Bir aþk var mazisi derin, Silinmiyor yüreðimden ayak izlerin… Her yer çiçek, Terk ediþin bile öyle narin…
Gözlerin var umudumun yelkenleri, Dudaklarýnda bir esinti, Gülücüðündür gittiðim yer, Gamzelerinde mahsur býrakma beni…
Hatýrýn var gözyaþlarýma býraktýðýn, Aðlarým da, Dinmez bu fýrtýna öyle yýllanmýþ aþkýn… Kapat gözlerini, Saçlarýndan bir tutam cennet aldým…
---------------------------------
Gözleri gökyüzü kokan kadýn, Saçlarýný öpe öpe doyamadýðým… Ve ilkbaharý; Dudaklarýndan tattým…
Mücevherat bu aþkýn meyveleri, Yakuta benzer gözyaþlarý, Öyle deðerli gamzene deðen umutlar… Ellerinin içinde uçuyor kýrlangýçlar!
Yitip gitmiþ meðerse en güzel gülücükler, Bir çocuk kadar sade imiþ hayaller… Büyükçe içimde bu keder, Kalmadý o çocuktan eser… Þimdilerde toprak kokuyor kelimeler…
Ölsem ne fayda bu bedene, Zaten zor özlemek o yüzünü, Þimdilerde saklýyorum yüreðimde o hüznü… Sahte olduðunu anlamasýnlar, Yoksa içi sen dolu bu bedeni yýkarlar… Öyle sessiz kalýr kumrular!
Ne varsa al götür, Gözlerini çizdiðim tuvalleri… Saçlarýný anlattýðým kelimeleri… Bir iz dahi býrakma bana, Yoksa her göç mevsimi, Umutlarýmý takarým kuþlarýn kanatlarýna… Gökkuþaðýnýn altýndaysan, Rengarenk çiçekler yollarým sana!
Gri Atsýz
Sosyal Medyada Paylaşın:
Gri Atsız Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.