Bir abidenin tepesinden süzdüm güneþi, Gönlünde dinlendirip, sevgimi Asabi gözyaþlarýna sýðdýrdým, Göç yolundaki kuþun kalbini
Delalet ettim gökkuþaðýna Renkleri senin avuç içinde kavuþsa Yaðmurum ol, elemli avutma kendini Çiçektir, kasvetin sonu bulutlar açýlýnca
Esef esiyor sanki saç tellerinde Gafil avlanmýþ gülücüðün, bir þiirde Hürmet edersen bir gün seni özleyiþime Kor alev var, benim için güneþin doðduðu yerde
Ýnzivaya çekilsin son þiirim, Ebediyete intikal etse, Gönül rüzgarý ile harladýðýn sayfalarým Küllerinden de doðar, Elimden tutup, yarým gülüþlü bir hatýratýn..
Gri Atsýz
Sosyal Medyada Paylaşın:
Gri Atsız Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.