Ohal

ey beyaz mevsim, ey rüzgarýn dili
ölebilir insan göz göze gelebilse
ama bu þeytanlýk

bir çið üzerimde....
çatý çöktü yaðmurdan
ortada kaldý pas pas,
aþaðýda insanlar
ve komþular þikayetçi
pencereleri kapalý

ah annem! bekler beni
çatýda saklandýðým için...
eden bahçeleri, güzel senfoni
anatomik aðaçlarýn altýnda yýlanlarýn yaþadýðý yer ...
düðün yaparken
vantrilok senatolar
oynayalým çingene
fuck out yanlýzca bir kelime
ve yani nasýl belirtteyimki öyle
gözümü açsam herkes terörist
yada yanlýzca coþku ve inat
eh, gürültü yapan kim? ...
ah! gökyüzü güzel jandarma
pencereden giriyor odaya.
tok! tok! yangýn çýkýþý!
ve sonra, giyotine vurdular baþýmý
oysa çok etkilenmiþ görünmüyordu cellat

ama arkadaþý belki üzülmüþtür havva’nýn
fýrat nehrine atýldý bedenim yüksek bir köprüden
ama büyük bir çoban köpeði
çýkardý onu nehirden
geçiyordu yanlýzca ordan
tralala markizi,
elini uzattý ona
bir cumhuriyet havasý
sonra mehtap
ah! hepsi ay yürüdüðü zaman
yaz akþamlarýnda sessiz coþkusunda!
geçiþ sýrasýnda ve kapalý, geniþ
siyah gri bulutlarýn arasýndan!
çýkmak yukarý, kaybolmak
bir vaftiz havasýnda!
yýldýz körlüðe ulaþtý, ölümcül deniz feneri
göçmen uçuþlar telaþlý!
intihar gibi steril bir tablo,
kongre yorgunluðundayýz, eþbaþkanlýk;
buz tutmuþ kafatasý, çiziyor kaðýtlarý
bizim çaresiz bürokrasi;
ohal,
son uyuþukluk
Sosyal Medyada Paylaşın: