Bana,
Annemi anlat dedim
Ayþe Teyzeye.
Ölene kadar annemin yanýndan
Hiç mi hiç ayrýlmamýþtý.
Onu çok iyi bilen
Tek dostuydu.
Ah. Oðlum Ah. diye,
Baþladý söze
Annen rahmetli çok çekti..
Evlendiðinde 16 yaþýndaydý.
Çocukluðunu hiç
Yaþamadý zavallý.
Baban Ýþe gidince
Çýkarýrdý bezden bebeklerini
Çeyiz sandýðýndan heyecanla.
Ýpten örülmüþ saçlarýnýn biri sarý,
Diðeri siyahtý bebeklerinin.
Sarý saçlýyý ayaðýna uzatýp,
Siyah saçlýyý
Kucaðýnda sallardý.
Kýsacasý evin içinde
Evcilik oynardý annen.
Akþam olup ta,
Babanýn gelme vakti yaklaþýnca
Heyecanlanýr ne yapacaðýný unuturdu.
Ýlk yemek deneyiminde,
Pirince kaç bardak su koyacaðýný da
Karþý komþudan öðrenmiþti.
Hoþ, o da lapa olmuþtu ya.
Baban þöyle bir kaþýk alýp,
Ben doydum deyip kalkýnca,
Nasýl da üzülmüþtü zavallý
O akþam.
Bir köþede için için aðlayýp,
Gözyaþý dökmesi yok mu...
Hala gözlerimin önünde.
Annen Ahmet’ine hamileyken
Kore savaþýna aldýlar babaný.
Doðumunda,
Çok da eziyet çekti.
Bir daha çocuk yasak
Dedi Ebe Haným.
Hiç sütü olmamýþtý annenin.
Sulu niþastayla da
Büyütülmezdi ki çocuk..
Bir Dikiþ Atölyesine girdi..
Sabahýn köründe gidip,
Gecenin karanlýðýnda dönüyordu.
Ama evini de,
Parasýz býrakmýyordu doðrusu..
Tam üç sene böyle geçti
Ve baban askerden döndü.
Baban çalýþmaya baþlayýnca
Annen iþini býraktý.
Yaþadýklarýndan
Babana hiç bahsetmedi.
Çok sevdiði için,
Böyle uygun görmüþtü.
Yine hamile kaldý.
Biliyordu doðumun
Çok zor ve riskli olacaðýný.
Öyle de oldu.
Doðum olmuþtu ama,
Anneni kaybettik.
Eh. Oðlum iþte böyle..
Senin annen
Böyle bir anneydi,
Diye bitirdi sözlerini
Ayþe Teyze.
Þok olmuþtum.
Hayýr olamaz,
Olmamalýydý..
Anne,
Anneciðim.
Ben miyim ölümüne sebep..
Niye,
Niye söylemedin babama,,,
Neden doðurdun...
Sensiz bir dünya,
Neye yarar ki...
Þiirlerden, þarkýlardan öðrendiðim
O anne kokusu
Sevgiyle bakan gözler nerede..
Yüreðinin üstüne bastýrýp..
Yavrum,Caným
Diye öpüp koklaman..
Nerede,
Nerede.nerede...
Ah be anne ah.
Bak þimdide bana,
Anneni anlat diyorlar,
Anlatmak için yaþamak lazým,
Hissetmek lazým be anne..
Ben þimdi
Seni nasýl anlatacaðým,
Ne söyleyeceðim
Onlara anne…
Ben seni,
Hiç görmedim ki…
Münir Üsküdar
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.