hangi engizisyon mahkemesinde kýyýldý düþlerimize bilmiyorum ayaz yemiþ kelimelerle dillendirebilmek ne zor benim öyküm bir rivayetten ibaret belki de ötekilerin gözünden karanlýk bir perde de oynatýlan film yahut toplum ve hukuk kurallarýnýn ekildiði bir saksýyým topraðýma ektikleri kadarým ne daha fazla yeþil ne daha fazla mavi
beynimi yýllarca sarýmsak misali havanda dövdüklerinden olsa gerek ben olmayýnca hiçliðe koþuyor ayaklarým zaman tebessüm ediyor ressamýn tualinden ve hiçliðim kahkahalara boðuluyor
unutmak oysa ne büyük nimet istemediðim hatýralar yaþlanmaz iken soruyorum dünya kimin oyun alaný fikir otobanýndan süratle geçip kimin eds ine takýlýyoruz ölecek olan biz iken!
gözle müzik dinlememizi isteyen kim kim ki bunlar çok oluyorsunuz bile diyemeden sözlerimiz yelpazenin ucundan savrulup gidiyor ’Kelebek cenazesi gibidir kelâma hapsedilen mânâ’
deðer kelimesinin deðerini kaybettiði çaðda yaþamaktansa bir varmýþ bir yokmuþ deyip Ay’a merdiven dayayarak yýldýz toplamaya gitsem daha iyi olacak yaþadýðýmý hala görmezden gelirlerken dersimiz cinayet...
Sosyal Medyada Paylaşın:
avamperest Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.