Haykırış
Derin bir sevdanýn haykýrýþýydý bu
Öylesine keskin bir aþkýn hüznü
Bir serçenin gözyaþýydý kader
Bir yanan ateþin közüydü
Yüreðimi delip geçen býçak deðildi
Ama acýtýyordu her seferinde
Yolum bilinmez bir yola çýkýyor
Baðýrýyorum kimse duymuyor
Kalbimi bir kafese koydu
Gönlümü acýya hüzne boðdu
Haykýrýþýmý feryadýmý duymadý
Beni benden aldýda gitti
Ben ölmezdim öyle kolay kolay
Ölmek için can vermeye gerek yokmuþ
Bazen umudu ölüyor insanýn
Haykýrýyor kimse duymuyor
Geceleri yýldýzlara anlatýyorum derdimi
Onlar bana göz kýrpýyor
içimdeki acýyý biliyor
Yüreðimdeki acýyý okuyor
Haykýrýþýyým ben acýnýn kederin
Gözyaþýnýn damla damla akmasýyým
Ölüm fermaný yazýlmýþ masumum belki
Yada dünyaya yeni gözünü açmýþ olaným
Efkarýmýn sitemimin biteceði yok
Feleðin benden elini çekeceðide
Acýyorum bazen kendime
Herkes diyor feryad figan eyleme
Ben bitiþim son noktayým
Bitmiþ bir adam yok olmuþ
Çektiði çile yanýna kalmýþ
Mutluluðun arkasýndan el sallamýþ
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.