Bu þehir karanlýða teslim olunca Caným acýyor,yarým kalýyorum. Kalemim kýrýlýyor seni çizerken Baktýðýmda resmine yabancýlaþýyorum Þimdi elim boþlukta Dýþarýda yaðmur yaðmýþ kime ne Oysa ki yaðmuru ne çok severdik Sýrýlsýklam olur,koþardýk elele Sen katili oldun kalbimin Katiller bile iz býrakýr giderken Ne acýdýr ki senden hiç iz yok Her gece seni içime çekmekten yoruldum Korkularým var Çýk gel artýk..! Kýþý karþýlayan yüzüme gül Gelmeyeceksen Artýk sahiplenmekten vazgeçeyim seni Yaðmurda sensiz koþmayý kabulleneyim Gecenin bu üryan saatinde Anýlarý yargýlýyorum þimdi Özleminden düþen gözyaþlarýmý Birer birer asýyorum ihanetin kör ipiyle Hiç kimse anlayamaz gönlüne düþen derdi…!! Haykýramýyorum sana olan duygularýmý En derin noktalarýmda yoksun Seviyorum demek bu kadar zor geliyor Fýsýldamak istesem de gecenin karanlýðýna Korkuyla çarpýyor kalbim Boðazým düðümleniyor,söyleyemiyorum Boynumu bükmemeliydin,gidiþinle Bir hoþçakalý çok görmemeliydin aþkýma Soruyorum sana…? Bu yüzden mi deðersizdim, Vurdun gittin kalbimi Sosyal Medyada Paylaşın:
YEŞİLIRMAK Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.