MENÃœLER

Anasayfa

Åžiirler

Yazılar

Forum

Nedir?

Kitap

Bi Cümle

Ä°letiÅŸim

İLK AŞK VE İNAL
AYSE 09

İLK AŞK VE İNAL



Gül naz susar mýsýn sen
Yok doktor sakýn üzülme
Yalnýz hakkýný helal et bana
Öyle iyisin ki
Bir ömür boyu mutluluk sana
Bak kýr çiçeðim aðlatma beni
Böyle konuþup ta
Hastaneye geldiðimizde
Çok yorgun ama mutluydu
Solgun yüzünde gülümseme
Hiç bitmiyordu
Ayrýlýrken yarýn yine buradayým
Alýp seni gezdireceðim
Sadece gülümsedi
Konuþacak gücü yoktu belki
Bir haftayý çok güzel geçirdik
Her gün birkaç saat gezdirdim
Öyle mutluydu ki
Zoraki bile olsa gülümsüyordu
Bir sabah gittiðimde
Onu kötü buldum
Ne oldu neyin var dediðimde
Artýk gidiyorum dedi
Bu yolculuða yalnýz çýkýyorum
Sana bir emanetim var
Þiirlerim ve ilk aþkým
Kimdi o söylemedin ki
Öðrenirsin
Öyle güzeldi ki
Ölüm bu kadar güzel mi yaklaþýrdý insana
Sanki küçük buselerle öpüp kokluyordu
Haydi hazýr ol gidiyoruz der gibi
Ona bakýnca aðlamak geldi içimden
Aðlama ne olur aðlama sakýn
Ben çok mutlu ölüyorum
Bak ne aðaya kuma oldum
Nede o kumarbaza kadýn
Görüyorum köydeki kýzlarýn ne ler çektiðini
Sýrtýndan sopa karnýndan bebe eksik olmuyor
Bende onlardan aþaðý kalýr mýy dým
Tabiî ki hepsi ayný deðiller ama
Çoðu iþ aþ çok zahmet çekiyorlar
Oysa beni anam babam gül bebek gibi büyüttüler
Zor dayanýrdým öyle yaþamaya
Þimdi ise çok mutluyum
Bu yaþa kadar çok güzellikler geçirdim
Allah razý olsun onlardan
Ve senden hakkýný helal et
Zor çýkýyordu kelimeler dudaklarýndan
Þiirlerimi hocama verir misin
O niye
Onlar ona yazýldý da
Ne yani sen þimdi hocana
Ýlk aþkýn omu
Evet der gibi baþýný salladý
Gözlerinde bir damla yaþ belirdi
Onu son kez görmeyi çok isterdim
Ama hayalimde hep biliyor mu sun
Sen beni Ýstanbul u gezdirdin
Sanýyorsun oysa yanýmda o vardý
Doktorum darýlma bana
Olur mu ben onun hayaliyle dolaþtým Ýstanbul u
Ýster þiirlerimden bir kaçýný ister hepsini
Yok verme niþanlý dedin olmaz
Neyse öðrendin artýk
Bakýþlarý iyice deðiþmiþti
Ana babasý bizi dinliyordu
Gözyaþlarý ile
Tuttum ellerini ne olur býrakma kendini
Býrakma bizi o köye gidemem ben
Artýk duramam orada
Beni de götürmeyin burada kalayým
Denizi gören bir kabrim olsun
Ýlk aþký iþin öldü deyin
Solgun yüzü donuklaþan gözleri ile baktý
Dudaklarýnda bir gülümseme belirdi
Hangi hayaldi onu gülümseten
Belki cenneti gördü görmeyen gözleri
Umutsuz sevgisini gönlüne gömüp
Ayrýldý gülümseyerek bu dünyadan
Üç kiþinin hýçkýrýk sesi vardý
Hastane odasýnda
Tutum öptüm avuçlarýný
Kýr çiçeðim inþallah makamýn cennettir dedim
Ýþte kardeþim kýr çiçeðimi
Ýstediði gibi denizi gören bir yere defnettik
O sana ölesiye tutkundu
Sen onun ilk aþkýndýn

Þiirlerini birini gönderiyorum
Ben biraz daha oraya gelemeyeceðim
Çok kötüyüm çünkü
Kýz kardeþimdi topraða verdiðim
Sevgilerimle
AYÞE KARAN VE SON
Sosyal Medyada Paylaşın:



(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.